Aydınlatılmış El Yazmaları Ortaçağ Yazıcılarının Sanatsal Yaratımları

Aydınlatılmış el yazmaları, elle çizilmiş resimler ve öteki süslemelerle süslenmiş bir el yazması türüdür. 5. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar Avrupa’da yaratılmışlardır ve bu son zamanların en güzel ve kıymetli sanat eserlerinden bazıları olarak kabul edilirler.

Aydınlatılmış el yazmaları, el yazmalarını kopyalama ve tenvir hikayesinde uzmanlaşmış, oldukca kabiliyetli zanaatkarlar olan yazıcılar tarafınca yaratılırdı. Yazıcılar, komisyon bazında çalışırlardı ve çoğu zaman tek bir el yazması üstünde senelerce çalışırlardı.

Aydınlatılmış el yazmaları kurmak için kullanılan malzemeler oldukça pahalıydı ve bu tarz şeyleri oluşturma periyodu oldukça süre alıcıydı. Netice olarak, aydınlatılmış el yazmaları yalnızca varlıklı ve kuvvetli kişiler için üretiliyordu.

Aydınlatılmış el yazmaları, dini tahsil, zamanı kayıt tutma ve yazınsal eğlence benzer biçimde muhtelif amaçlar için kullanılırdı. Çoğu zaman krallar, kraliçeler ve öteki varlıklı patronlar tarafınca sipariş edilirdi.

Aydınlatılmış el yazmaları, Orta Yüzyıl’da data ve kültürün aktarılmasında mühim bir rol oynamıştır. Sanatçılar, yazarlar ve bilim adamları için bir esin kaynağı olmuş ve son zamanların tarihini ve edebiyatını korumaya destek olmuşlardır.

Günümüzde, aydınlatılmış el yazmaları güzellikleri ve zamanı önemleri sebebiyle hala oldukça değerlidir. Dünyanın dört bir tarafındaki müzelerde ve kütüphanelerde sergilenirler ve dünyanın dört bir yanından bilim adamları tarafınca incelenirler.

İşte tezhipli eserler hakkındaki bilmenizde fayda olacak en mühim şeylerden bazıları:

• Avrupa’da 5. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar tezhipli eserler yaratıldı.
• Bunlar, el yazmalarını kopyalama ve tezhipleme hikayesinde uzmanlaşmış, yüksek becerili zanaatkarlar olan katipler tarafınca yaratılmıştır.
• Tezhipli eserlerin yapımında kullanılan malzemeler oldukca pahalıydı ve bunların yaratılma periyodu de oldukca süre alıcıydı.
• Resimli eserler yalnızca varlıklı ve nüfuzlu kişiler için üretilirdi.
• Bunlar dini tahsil, tarihî kayıt tutma ve yazınsal eğlence benzer biçimde muhtelif amaçlarla kullanılmıştır.
• Ortaçağ’da tezhipli el yazmaları data ve kültürün aktarılmasında mühim rol oynamıştır.
• Günümüzde de tezhipli yazmalar, güzellikleri ve zamanı önemleri sebebiyle hâlâ büyük kıymet görmektedir.

Antet	Özellikler
Aydınlatılmış Elyazmaları	El yazısı kitaplar İllüstrasyonlarla ve/yahut altın yapraklarla süslenmiştir 4. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar yaratıldı Dünya çapındaki kütüphanelerde ve müzelerde korunmaktadır
Ortaçağ Elyazmaları	Orta Yüzyıl’da (5. ila 15. yüzyıllar) yaratıldı Dini metinler, zamanı belgeler ve yazınsal eserler ilave edin Latince, Yunanca, İbranice ve öteki dillerde yazılmıştır Dünya çapındaki kütüphanelerde ve müzelerde korunmaktadır
Ortaçağ Katipleri	El yazmalarını elle kopyalayan erkekler ve hanımefendiler Hat sanatı hikayesinde tahsil almış Scriptoria’da (manastır atölyeleri) çalıştı Tarihin en güzel ve karmaşa sanat eserlerinden kimilerini üretti
El yazması tezhip	El yazmalarını resimlerle ve/yahut altın varakla süsleme sanatı El yazmalarının güzelliğini ve anlamını çoğaltmak için kullanılır Boyama, çizim ve yaldızlama benzer biçimde muhtelif teknikler kullanıldı Batı sanatının en ikonik görüntülerinden kimilerini üretti
Ortaçağ Sanatı	Orta Yüzyıl’da (5. ila 15. yüzyıllar) üretilen sanat Mimarlık, heykel, fotoğraf ve aydınlatılmış el yazmaları ihtiva eder Dini temaları, karmaşa tasarımları ve altın varak kullanımıyla öne çıkıyor Sanat tarihinin en mühim ve etken dönemlerinden biri

II. Aydınlatılmış Elyazmaları

Aydınlatılmış el yazmaları, elle boyanmış resimlerle yahut öteki süslemelerle süslenmiş bir el yazması türüdür. MS 5. yüzyıldan MS 16. yüzyıla kadar yaratılmışlardır ve dini metinler, laik eserler ve sanat eserleri dahil olmak suretiyle muhtelif amaçlar için kullanılmıştır.

En eski aydınlatılmış el yazmaları Bizans İmparatorluğu’nda yaratıldı ve çoğu zaman altın yaprak ve öteki kıymetli malzemelerle süslendi. Orta Yüzyıl’da, aydınlatılmış el yazmaları manastırlarda ve öteki dini kurumlarda üretildi ve çoğu zaman tedris aracı olarak yahut mühim patronlar için armağan olarak kullanıldı.

Rönesans döneminde, aydınlatılmış el yazmaları daha laik bir yapıya büründü ve çoğunlukla edebiyat yahut tarih eserlerini resmetmek için kullanıldı. 16. yüzyılda, matbaanın icadı, matbu kitapların daha süratli ve ucuza üretilebilmesiyle aydınlatılmış el yazmalarının azalmasına yol açtı.

Aydınlatılmış el yazmalarının azalmasına karşın, güzellikleri ve sanatsallıkları sebebiyle hayranlık uyandırmaya devam ediyorlar. Ortaçağ kültürü ve zamanı hakkındaki kıymetli bir data deposu olup, bu tarz şeyleri yaratan ortaçağ yazıcılarının yaşamına bir bakış sunuyorlar.

III. Aydınlatılmış El Yazmalarının Değişik Stilleri

Aydınlatılmış el yazmaları, her biri yaratıldığı dönemin ve zeminin kültürel ve sanat içerikli geleneklerini yansıtan muhtelif değişik stillerde bulunabilir. Aydınlatılmış el yazmalarının en yaygın stillerinden bazıları şunlardır:

* Karolenj: Bu tezhip seçimi, 8. ve 9. yüzyıllarda Avrupa’da gerçekleşen kültürel ve sanat içerikli canlanma süreci olan Karolenj Rönesansı esnasında gelişti. Karolenj el yazmaları, parlak renkler, karmaşa tasarımlar ve altın varak kullanımıyla karakterize edilir.
* Ottoncu: Bu tezhip stili, 9. yüzyıldan 11. yüzyıla kadar yargı devam eden Otton İmparatorluğu döneminde Almanya’da gelişti. Otton el yazmaları, realist figürler, detaylı arka planlar ve karmaşa kompozisyonların kullanımıyla karakterize edilir.
* Romanesk:Bu tezhip seçimi, 11. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar devam eden Romanesk dönemde Avrupa’da gelişti. Romanesk el yazmaları, koyu renkler, bayağı şekiller ve yoğun ana hatlar kullanımıyla karakterize edilir.
* Gotik: Bu tezhip seçimi, 12. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar devam eden Gotik dönemde Avrupa’da gelişti. Gotik el yazmaları, sivri kemerler, karmaşa kafes işçiliği ve yükselen dikey çizgilerin kullanımıyla karakterize edilir.
* Internasyonal Gotik: Bu tezhip seçimi Avrupa’da 14. yüzyılın sonu ve 15. yüzyılın başlangıcında gelişti. Internasyonal Gotik el yazmaları, narin çizgiler, yumuşak renkler ve organik figürlerin kullanımıyla karakterize edilir.
* Rönesans:Bu tezhip seçimi, 14. yüzyıldan 17. yüzyıla kadar devam eden Rönesans döneminde Avrupa’da gelişti. Rönesans el yazmaları, realist figürler, klasik motifler ve bakış açısı kullanımıyla karakterize edilir.
* Maniyerist: Bu tezhip seçimi, 15. yüzyılın sonlarından 17. yüzyılın başlarına kadar devam eden Maniyerist dönemde Avrupa’da gelişti. Maniyerist el yazmaları, abartılı formlar, çarpıtılmış figürler ve karmaşa kompozisyonların kullanımıyla karakterize edilir.
* Barok: Bu tezhip seçimi, 17. yüzyılın başından 18. yüzyılın ortalarına kadar devam eden Barok döneminde Avrupa’da gelişti. Barok el yazmaları, yürekli renkler, trajik kontrastlar ve dinamik kompozisyonların kullanımıyla karakterize edilir.
* Rokoko: Bu tezhip stili, 18. yüzyılın ortalarından 19. yüzyılın başlarına kadar devam eden Rokoko döneminde Avrupa’da gelişti. Rokoko el yazmaları, aleni renkler, narin çizgiler ve keyifli motiflerin kullanımıyla karakterize edilir.
* Neoklasik: Bu tezhip stili, 18. yüzyılın sonlarından 19. yüzyılın başlarına kadar devam eden Neoklasik dönemde Avrupa’da gelişti. Neoklasik el yazmaları, bayağı formların, klasik motiflerin ve nefes renklerin kullanımıyla karakterize edilir.
* Duygusal: Bu tezhip seçimi, 19. yüzyılın başlarından 19. yüzyılın ortalarına kadar devam eden Duygusal dönemde Avrupa’da gelişti. Duygusal el yazmaları, canlı renkler, trajik manzaralar ve romantik figürlerin kullanımıyla karakterize edilir.
* İzlenimci: Bu tenvir stili, 19. yüzyılın sonundan 20. yüzyılın başına kadar devam eden Izlenimci dönemde Avrupa’da gelişti. Izlenimci el yazmaları, gevşek fırça darbeleri, parlak renkler ve geçici anların kullanımıyla karakterize edilir.
* Post-Izlenimci: Bu tezhip seçimi, 19. yüzyılın sonundan 20. yüzyılın başına kadar devam eden Post-Izlenimci dönemde Avrupa’da gelişti. Post-Izlenimci el yazmaları, koyu renkler, çarpık formlar ve parçalı kompozisyonların kullanımıyla karakterize edilir.
* Modernist: Bu tezhip seçimi, 20. yüzyılın başından 20. yüzyılın ortalarına kadar devam eden Modernist dönemde Avrupa’da gelişti. Modernist el yazmaları, soyut formların, temsili olmayan imgelerin ve deneysel tekniklerin kullanımıyla karakterize edilir.
* Postmodernist: Bu tenvir seçimi, 20. yüzyılın ortalarından 21. yüzyılın başlarına kadar devam eden Postmodernist dönemde Avrupa’da gelişti. Postmodernist el yazmaları, ironi, parodi ve dekonstrüksiyon kullanımıyla karakterize edilir.

IV. Aydınlatılmış Elyazmalarında Kullanılan Malzemeler

Aydınlatılmış el yazmaları kurmak için kullanılan malzemeler, üretildikleri süre dilimine ve bölgeye gore değişiyordu. Sadece en yaygın malzemelerden bazıları parşömen, vellum, mürekkepler ve boyalardı.

Parşömen, çoğu zaman koyun yahut keçi olmak suretiyle hayvan derilerinden meydana getirilen bir tür makale malzemesiydi. Aydınlatılmış el yazmalarının oluşturulması için oldukça müsait olan dayanıklı ve uzun ömürlü bir malzemeydi. Vellum, parşömene benzer bir malzemeydi, sadece dana derilerinden yapılırdı. Parşömenden daha kaliteli bir araç-gereç olarak kabul edilirdi ve çoğu zaman en pahalı ve detaylı aydınlatılmış el yazmaları için kullanılırdı.

Mürekkepler, aydınlatılmış el yazmalarının metinlerini yazmak için kullanılırdı. Bunlar çoğu zaman pigmentler ve bağlayıcı maddelerin, örnek olarak arap zamkı yahut yumurta sarısının bir kombinasyonundan yapılırdı. Mürekkeplerde kullanılan pigmentler, mineraller, bitkiler ve hayvanlar dahil olmak suretiyle muhtelif kaynaklardan elde edilebilirdi.

Boyalar, aydınlatılmış el yazmalarındaki illüstrasyonları kurmak için kullanılırdı. Bunlar çoğu zaman yumurta sarısı yahut bal benzer biçimde pigmentler ve bağlayıcı maddelerin bir kombinasyonundan yapılırdı. Boyalarda kullanılan pigmentler, mineraller, bitkiler ve hayvanlar dahil olmak suretiyle muhtelif kaynaklardan elde edilebilirdi.

V. Aydınlatılmış Elyazmalarında Kullanılan Teknikler

Aydınlatılmış el yazmaları kurmak için kullanılan teknikler, üretildikleri süre dilimine ve bölgeye gore değişim gösteriyordu. Sadece en yaygın tekniklerden bazıları şunlardır:

• Gesso – Tebeşir ve su karışımı olan gesso, üstüne fotoğraf yapılacak pürüzsüz bir yüzey kurmak için kullanılırdı.
• Altın varak – Vurgular ve detaylar yaratmak için gessoya ince altın tabakaları uygulandı.
• Tempera – Yumurta sarısından meydana getirilen bir boya türü olan tempera, tezhipli el yazmalarında ana renkleri kurmak için kullanılırdı.
• Mürekkep – Ana hatları ve bilgileri kurmak için siyah mürekkep kullanıldı.
• Cilalanmış altın – Altın yaprağının parlak hale gelene kadar ısıtılmış olduğu bir teknik olan cilalanmış altın, vurgular ve vurgular kurmak için kullanılırdı.

Aydınlatılmış el yazmaları yaratan sanatçılar, sanat eserlerini yaratmak için muhtelif teknikler kullanan son aşama kabiliyetli zanaatkarlar ve kadınlardı. Bu el yazmaları yalnız güzel olmakla kalmıyordu, bununla beraber ortaçağ bilginleri ve sanatçıları için mühim data ve esin kaynaklarıydı.

II. Aydınlatılmış Elyazmaları

Aydınlatılmış el yazmaları yüzyıllardır varlığını sürdürüyor ve sanat, edebiyat ve dinin gelişiminde mühim bir rol oynadı. Aydınlatılmış el yazmalarının en eski örnekleri MS 4. yüzyıla kadar uzanıyor ve manastırlardaki rahipler tarafınca üretiliyordu. Bu el yazmaları çoğu zaman dini amaçlar için kullanılıyordu ve çoğu zaman resimler ve öteki dekoratif öğelerle güzelce dekore ediliyorlardı.

9. yüzyılda, laik ortamlarda da aydınlatılmış el yazmaları üretilmeye başlandı. Bu el yazmaları çoğu zaman varlıklı patronlar tarafınca sipariş ediliyordu ve çoğu zaman avcılık, harp ve saray yaşamı benzer biçimde laik konuların çizimlerini içeriyordu.

12. ve 13. yüzyıllarda, aydınlatılmış el yazmaları popülerliklerinin zirvesine ulaştı. Bu, Avrupa’da büyük bir sanat içerikli ve kültürel gelişimin yaşandığı bir zamandı ve aydınlatılmış el yazmaları muhtelif stillerde üretildi. Bu el yazmaları çoğu zaman karmaşa ayrıntılarla güzelce resmedildi ve çoğunlukla mühim zamanı vakaları ve hikayeleri kaydetmek için kullanıldı.

14. yüzyılda matbaanın icadı, aydınlatılmış el yazmalarının üretiminde düşüşe yol açtı. Matbu kitaplar, aydınlatılmış el yazmalarından daha ucuz ve daha erişilebilirdi ve hızla data yaymanın tercih edilen yolu haline geldiler. Sadece, aydınlatılmış el yazmaları sanatçılar ve zanaatkarlar tarafınca yüzyıllar süresince üretilmeye devam etti.

Günümüzde, aydınlatılmış el yazmaları güzellikleri ve zamanı önemleri sebebiyle hala değerlidir. Çoğu zaman müzelerde ve kütüphanelerde sergilenirler ve Orta Yüzyıl sanatı, edebiyatı ve kültürü hakkındaki kıymetli bir data kaynağıdırlar.

VII. Aydınlatılmış El Yazmalarının Önemi

Aydınlatılmış el yazmaları birçok nedenden dolayı önemliydi. Bilgiyi korumak ve yaymak, dini fikirleri iletmek ve yöneticilerin enerjisini ve statüsünü kutlamak için kullanılırdı.

Orta Yüzyıl’da kitaplar oldukça pahalıydı ve üretilmesi oldukça süre alıyordu. Resimli el yazmaları çoğu zaman krallar, kraliçeler ve piskoposlar benzer biçimde varlıklı patronlar tarafınca sipariş ediliyordu. Bu el yazmaları çoğu zaman altın, gümüş ve kıymetli taşlarla cömertçe süsleniyordu. Sahiplerinin zenginliğini ve enerjisini sergilemek ve ziyaretçileri etkilemek için kullanılıyordu.

Aydınlatılmış el yazmaları ek olarak bilgiyi korumak ve yaymak için de kullanılırdı. İncil ve Kuran benzer biçimde mühim dini metinlerin kopyalarını içerirlerdi. Ek olarak tarih, felsefe ve bilim eserleri de içerirlerdi. Bu el yazmaları çoğu zaman kopyalanır ve akademisyenler ve öğrenciler tarafınca danışılabilecekleri manastırlara ve kütüphanelere dağıtılırdı.

Dini ve entelektüel önemlerinin yanı sıra, aydınlatılmış el yazmaları sanatın gelişiminde de mühim bir rol oynamıştır. Bu el yazmalarını yaratan sanatçılar, zanaatlarının ustalarıydı. Güzel ve karmaşa imgeler yaratmak için muhtelif teknikler kullandılar. Emek harcamaları, fotoğraf, heykel ve mimarinin gelişimini etkiledi.

Günümüzde, aydınlatılmış el yazmaları hala güzellikleri ve sanatsallıkları sebebiyle hayranlık uyandırmaktadır. Orta Yüzyıl’ın zamanı, sanatı ve kültürü hakkındaki kıymetli bir data kaynağıdırlar.

Aydınlatılmış El Yazmalarının Korunması

Aydınlatılmış el yazmaları hassas sanat eserleridir ve gelecek nesillere aktarılabilmeleri için dikkatli bir halde korunmaları icap eder. Koruyucuların aydınlatılmış el yazmalarını korurken karşılaştıkları zorluklardan bazıları şunlardır:

• Tezhipli eserlerin yapımında kullanılan malzemeler çoğu zaman fer, rutubet ve zararlılardan meydana gelen hasarlara karşı hassastır.
• Tezhiplerde kullanılan pigmentler zaman içinde solabilir.
• Tezhipli eserlerin cildi bozulabilir, sayfaların gevşemesine ve hasar görmesine niçin olabilir.
• Tezhipli eserlerdeki makale ve resimler, bilhassa yabancı bir dilde yazılmışsa yahut soluksa, okunması zor olabilir.

Bu zorluklara karşın, muhafazakârlar aydınlatılmış el yazmalarını korumak için bir takım etken metot geliştirebilmişlerdir. Bu yöntemler şunları ihtiva eder:

• Tezhipli eserlerin fer, rutubet ve zararlılardan uzak, kontrollü bir ortamda saklanması.
• Tezhipli eserlere zarar vermeyecek malzemelerin kullanılması.
• Sağlam ve dayanıklı malzemeler kullanılarak tezhipli el yazmalarının yine ciltlenmesi.
• Inceleme ve sergileme amaçlı kullanılabilen, aydınlatılmış el yazmalarının yüksek kaliteli görüntülerini kurmak için dijital teknolojiyi kullanmak.

Konservatörlerin çabaları yardımıyla, tezhipli el yazmalarının gelecek nesillere de erişmesi olası hale geliyor.
IX. Aydınlatılmış Elyazmalarının Çağdaş Örnekleri

Son yıllarda, aydınlatılmış el yazmalarına olan alaka yine canlandı ve birçok çağdaş sanatçı kendi aydınlatılmış el yazmalarını yarattı. Bu el yazmaları çoğu zaman geleneksel tekniklerden ve malzemelerden yararlanır, sadece yeni medya ve dijital sanat benzer biçimde çağdaş unsurları da ihtiva ederler.

Çağdaş tezhipli el yazmalarının birtakım mühim örnekleri şunlardır:

• Kells Kitabı, 8. yahut 9. yüzyılda İrlanda’da yaratılan İncillerin aydınlatılmış bir el yazmasıdır.
• Lindisfarne İncili, 7. yüzyılda İngiltere’de yaratılan İncillerin aydınlatılmış bir el yazmasıdır.
• Très Riches Heures du Duc de Berry, 15. yüzyılda Fransa’da yaratılan, yakarma kitaplarından oluşan minyatürlü bir el yazması.
• Klevesli Catherine’in Saatler Kitabı, 15. yüzyılda Hollanda’da yaratılmış, yakarma kitaplarının yer almış olduğu, aydınlatılmış bir el yazması.
• Codex Leicester, Leonardo da Vinci’nin 16. yüzyılda oluşturduğu ilmi makalelerin bir koleksiyonudur.
• Voynich El Yazması, 15. yüzyılda yaratılmış, kimliği belirlenemeyen, minyatürlü bir el yazmasıdır.

Bu el yazmaları yalnızca güzel sanat eserleri değil, bununla beraber geçmişe büyüleyici bir bakış da sağlıyor. Bu tarz şeyleri yaratan insanların yaşamlarına ve inançlarına bir bakış sunuyor ve sanat ve kültür tarihini anlamamıza destek oluyor.

Sorular ve Cevaplar

S: Tezhipli yapıt nelerdir?

A: Tezhipli el yazması, sıklıkla altın yahut öteki parlak renklerle resimlerle süslenmiş el yazması kitaptır.

S: Tezhipli eserlerin değişik stilleri nedir?

A: Her biri kendine has özelliklere haiz, birçok değişik stilde aydınlatılmış el yazması vardır. En yaygın stillerden bazıları Karolenj stili, Gotik yoldam ve Rönesans stilidir.

S: Tezhipli eserlerde hangi malzemeler kullanılır?

A: Aydınlatılmış el yazmalarında kullanılan malzemeler, yaratıldıkları süre dilimine ve bölgeye göre farklılık gösterir. En yaygın malzemelerden bazıları parşömen, vellum ve kağıttır.