Heykeltıraş Gölgeler Antik Sanatta Işık ve Karanlık Oyunu

Bu kitap, antik heykelde fer ve gölgenin kullanımını inceler. Heykeltıraşların, bir heykelin biçimini vurgulamak, bir hareket hissi yaratmak yahut bir ruh hali yaratmak benzer biçimde değişik etkisinde bırakır yaratmak için fer ve gölgeyi iyi mi kullandıklarını inceler. Kitap ek olarak, antik sanatta fer ve gölgenin rolünü ve dini anlamı iletmek, hikayeler bahsetmek ve güzel nesneler yaratmak için iyi mi kullanıldığını da ele alır.

Kitap iki parçaya ayrılmıştır. İlk bölüm antik heykelde fer ve gölgenin kullanımına genel bir bakış sunar. Heykeltıraşların değişik efektler yaratmak için fer ve gölgeyi kullanmalarının değişik yollarını tartışır ve genel hatlarıyla antik sanatta fer ve gölgenin rolünü inceler. Kitabın ikinci kısmı üç muayyen heykelin detaylı bir analizini sunar: Milo Venüsü, Samothrace’nin Kanatlı Zaferi ve Apollon Belvedere. Kitap, bu heykellerin her birinin benzersiz bir efekt yaratmak için fer ve gölgeyi iyi mi kullandığını tartışır ve her heykelin anlamını iletmede fer ve gölgenin rolünü inceler.

Bu kitap, antik sanatta fer ve gölgenin kullanımıyla ilgilenen hepimiz için kıymetli bir kaynaktır. Mevzuya dair kapsamlı bir genel bakış sunar ve üç muayyen heykelin detaylı bir analizini sunar. Kitap ek olarak metinde tartışılan heykellerin fotoğraflarıyla güzel bir halde resmedilmiştir.

Antet	Özellikler
Antik sanat	Antik Mısır’dan heykeller Antik Yunan’dan heykeller Antik Roma’dan heykeller
Işık ve gölge	Heykellerde derinlik ve gerçekçilik yaratmak için fer ve gölgenin kullanması Heykellerde ruh hali ve atmosfer yaratmak için fer ve gölgenin kullanması
Heykel	Heykelde kullanılan değişik malzemeler Heykelde kullanılan değişik teknikler Heykelin değişik stilleri
Görsel sanatlar	Heykelin fotoğraf ve mimari benzer biçimde öteki görsel sanatlarla ilişkisi Heykelin toplumdaki görevi Heykelin kültür üstündeki tesiri
Batı sanatı	Batı dünyasında heykelin zamanı Batı dünyasındaki değişik heykel stilleri Batı kültüründe heykelin görevi

II. Heykel

Heykel, Taş Dönemi’ne kadar uzanan oyulmuş figürlere dair kanıtlarla beraber en eski sanat biçimlerinden biridir. İlk heykeller çoğu zaman taştan yahut ahşaptan yapılırdı ve tipik olarak hayvanları yahut insanları tasvir ederdi. Medeniyetler geliştikçe, heykeller daha karmaşa hale geldi ve dini ve politik temaları içermeye başladı. Klasik dönemde, Yunan ve Roma heykeltıraşları Milo Venüsü ve Samothrace’nin Kanatlı Zaferi de dahil olmak suretiyle tarihin en meşhur heykellerinden kimilerini yarattı.

Orta Yüzyıl süresince heykeller çoğu zaman kiliseleri ve öteki dini yapıları süslemek için kullanılırdı. Rönesans’ta heykeltıraşlar yeni teknikler ve malzemeler denemeye başladılar ve şimdiye kadar yaratılmış en güzel heykellerden kimilerini ürettiler. 19. yüzyılda Auguste Rodin ve Edgar Degas benzer biçimde heykeltıraşlar heykelde olası olduğu kabul edilen şeylerin sınırlarını zorladı ve bugün hala hayranlık duyulan eserler yarattılar.

20. yüzyılda heykelcilik gelişmeye devam etti ve metal ve plastik benzer biçimde yeni malzemeler daha ilkin asla görülmemiş heykeller yaratmak için kullanıldı. Günümüzde heykelcilik gelişen bir sanat biçimidir ve oldukca muhtelif düşünce ve duyguları anlatım etmek için kullanılır.

III. Değişik Heykel Türleri

Heykel iki ana türe ayrılabilir:

1. Figüratif heykel
2. Soyut heykel

Figüratif heykel tanımlanabilir nesneleri yahut figürleri tasvir ederken, soyut heykel bunu yapmaz.

Figüratif heykel aşağıdaki kategorilere ayrılabilir:

1. Portre heykel
2. Dini heykel
3. Zamanı heykel
4. Figüratif anlatı heykeli
5. Hayvan heykeli

Soyut heykel aşağıdaki kategorilere ayrılabilir:

1. Geometrik tecrit
2. Doğal tecrit
3. Yapılandırmacı tecrit
4. Minimalist tecrit

Heykelsi Gölgeler: Antik Sanatta Işık ve Karanlığın Oyunu

Heykeltıraş Gölgeler: Antik Sanatta Işık ve Karanlık Oyunu, sanat tarihçisi John Onians’ın antik heykelde fer ve gölge kullanımını inceleyen bir kitabıdır. Onians, fer ve gölgenin etkileşiminin bütün sanatın temel bir öğesi bulunduğunu, sadece nesnenin 3d formunun yalnızca değişik açılardan aydınlatıldığında tam olarak ortaya çıkmış olduğu heykelde bilhassa mühim bulunduğunu savunur.

Onians, antik heykelde fer ve gölge kullanımının gelişimini en erken Yunan ve Roma heykellerinden Rönesans ve Barok dönemlerinin daha organik heykellerine kadar takip eder. Bir heykelde fer ve gölgenin kullanılma biçiminin, sanatçının niyetleri ve heykelin yaratıldığı kültürel kontekst ile alakalı oldukca şey ortaya çıkarabileceğini savunur.

Heykeltıraş Gölgeler, antik sanatın incelenmesine kıymetli bir katkıdır ve heykelde fer ve gölgenin rolünü anlamanın yeni bir yolunu sunar.

V. Heykelde Kullanılan Teknikler

Heykelde kullanılan birçok değişik teknik vardır ve her birinin kendine has avantajları ve dezavantajları vardır. En yaygın tekniklerden bazıları şunlardır:

• Oyma, bir heykeltıraşın taş, tahta yahut öteki bir araç-gereç bloğundan 3d bir biçim kurmak için araç-gereç çıkardığı bir tekniktir.
• Döküm, bir heykeltıraşın bir nesnenin kalıbını oluşturup hemen sonra bu kalıba erimiş metal yahut başka bir araç-gereç dökerek nesnenin bir kopyasını oluşturduğu bir tekniktir.
• Modelleme, bir heykeltıraşın kil, balmumu yahut öteki dövülebilir malzemelerden bir biçim oluşturduğu bir tekniktir.
• Montaj, bir heykeltıraşın değişik malzemeleri bir araya getirerek tek bir sanat eseri yaratma tekniğidir.
• İnşaat, bir heykeltıraşın evvel hazırlanmış elemanları bir araya getirerek bir sanat eseri yaratma tekniğidir.

Bu tekniklerin her birinin kendine has avantajları ve dezavantajları vardır. Mesela oyma, oldukca fazla ayrıntıya müsaade eden oldukca duyarlı bir tekniktir, sadece bu yöntemi kullanarak büyük heykeller yaratmak zor olabilir. Öte taraftan döküm, bir heykelin birden fazla kopyasını yaratmanın nispeten süratli ve rahat bir yoludur, sadece oyma ile aynı tafsilat düzeyine ulaşmak zor olabilir. Modelleme, doğal formlar yaratmak isteyen heykeltıraşlar için iyi bir seçenektir, montaj ve inşa ise muhtelif değişik malzemeleri içeren sanat eserleri yaratmak isteyen heykeltıraşlar için idealdir.

Hangi tekniğin kullanılacağına karar vermek tamamen heykeltıraşın inisiyatifindedir ve istenilen sonuca bağlıdır.

VI. Bir Heykelin Yaratılma Periyodu

Bir heykelin yaratım dönemi üç ana aşamaya ayrılabilir:

1. Tasavvur ve konsept
2. Modelleme ve heykeltraşlık
3. Bitirme ve döküm

İlk sıradüzen, kavram ve tasavvur, sanatçının heykel için düşünce bulmuş olduğu ve iyi mi gerçekleştirileceğine dair bir plan geliştirdiği aşamadır. Bu, eskizler, modeller yahut maketler yapmayı içerebilir.

İkinci sıradüzen olan modelleme ve heykeltraşlık, sanatçının heykele temel şeklini verdiği aşamadır. Bu, kil, balmumu yahut alçı benzer biçimde muhtelif malzemeler kullanılarak yapılır.

Üçüncü sıradüzen olan bitirme ve döküm aşamasında heykele son detaylar verilir ve bronz yahut mermer benzer biçimde kalıcı bir malzemeden dökülür.

Bir heykel yaratma dönemi uzun ve karmaşa olabilir, sadece hem de ödüllendirici bir süreçtir. Sonlanmış heykel, nesiller boyu insanların zevk alabileceği bir sanat eseridir.

VII. Çağdaş Dünyada Heykel

Çağdaş dünyada heykel, muhtelif ve devamlı değişen bir alandır. Birtakım heykeltıraşlar geleneksel malzemeler ve tekniklerle çalışmaya devam ederken, ötekiler 3d sanat eserleri yaratmanın yeni ve yenilikçi yollarını araştırıyor.

Çağdaş heykeldeki en mühim gelişmelerden biri yeni malzemelerin kullanılmasıdır. Geçmişte heykeltıraşlar taş, ahşap, metal ve kil ile çalışmakla sınırlıydı. Günümüzde plastik, fiberglas ve reçineler de dahil olmak suretiyle oldukca muhtelif bileşik malzemelere erişebiliyorlar. Bu malzemeler, hafiflikleri, dayanıklılıkları ve hava koşullarına dayanıklılıkları benzer biçimde geleneksel malzemelere bakılırsa bir takım avantaj sunar.

Çağdaş heykeldeki bir öteki mühim meyil ise geleneksel olmayan tekniklerin kullanılmasıdır. Heykeltıraşlar bugün oyma, modelleme ve dökümün yanı sıra işlerini yaratmak için kaynak, montaj ve bilgisayar destekli tasavvur (CAD) benzer biçimde muhtelif başka yöntemler de kullanıyorlar. Bu teknikler heykeltıraşların her zamankinden daha karmaşa ve etkisinde bırakan eserler yaratmalarına imkan tanır.

Çağdaş heykelin mevzusu da çeşitlidir. Birtakım heykeltıraşlar figüratif eserler yaratmaya devam ederken, ötekiler soyut ve temsili olmayan formları araştırmaktadır. Birçok çağdaş heykeltıraş hem de sosyal ve politik meselelerle de ilgilenmektedir ve eserleri çoğu zaman etraflarındaki dünyayla alakalı endişelerini yansıtır.

Çağdaş dünyada heykel canlı ve coşku verici bir alandır. Devamlı gelişen bir alandır ve bu sanat formunun geleceğinin nasıl sonuçlanacağını söylemek imkansızdır. Sadece kararlı olan bir şey var: çağdaş heykel kalıcıdır.

Meşhur Heykeltıraşlar

Bu, tarihin en meşhur heykeltıraşlarından bazılarının en dikkat cazibeli eserleriyle beraber yer almış olduğu bir listedir.

• Michelangelo (1475-1564): Davut, Pieta, Musa
• Leonardo da Vinci (1452-1519): Mona Lisa, Son Akşam Yemeği
• Raphael (1483-1520): Atina Okulu, Çayırın Madonnası
• Donatello (1386-1466): David, Pietà, Gattamelata
• Giorgio Vasari (1511-1574): Marciano Muharebesi, Sabin Kadınlarının Tecavüzü
• Bartolomeo Ammanati (1511-1592): Neptün Çeşmesi, Piazza della Signoria, Floransa
• Benvenuto Cellini (1500-1571): Medusa Başlı Perseus, I. Francis’in Tuzluk
• Giambologna (1529-1608): Sabin Kadınlarının Tecavüze Uğraması, Ferdinand I’in Atlı Heykeli
• Andrea del Verrocchio (1435-1488): Davut, İsa’nın Vaftizi
• Antonio Canova (1757-1822): Üç Lütuf, Aşk Tanrısı ve Psyche
• Auguste Rodin (1840-1917): Düşünen Erkek, Öpücük, Balzac
• Edgar Degas (1834-1917): On Dört Yaşındaki Minik Dansçı
• Pablo Picasso (1881-1973): Ağlayan Bayan, Guernica
• Alberto Giacometti (1901-1966): İşaret Eden Erkek, Yürüyen Erkek
• Henry Moore (1898-1986): Yatan Figür, İki Biçim
• Louise Bourgeois (1911-2010): Anne, Örümcek
• Anish Kapoor (1954 doğumlu): Bulut Kapısı, ArcelorMittal Orbit
• Jeff Koons (1955 doğumlu): Balon Köpek, Tavşan

Bu sıralama mutlaka kapsamlı değildir ve takdiri hak eden birçok kabiliyetli heykeltıraş daha vardır. Sadece bunlar tarihin en iyi malum ve etken heykeltıraşlarından bazılarıdır.

IX. Sanat Olarak Heykel

Heykel, hem güzel bununla beraber işlevsel nesneler yaratmak için taş, metal, ahşap ve kil benzer biçimde malzemeler kullanan 3d bir sanat biçimidir. Heykel, müzelerden ve galerilerden kamusal alanlara kadar muhtelif ortamlarda bulunabilir.

Heykel, binlerce senedir insanoğlu tarafınca fikirleri anlatım etmek, hikayeler bahsetmek ve ölüleri onurlandırmak için kullanılmıştır. Antik çağlarda, heykel çoğu zaman dini figürleri yahut mühim zamanı vakaları tasvir etmek için kullanılırdı. Rönesans’ta, heykel daha doğalcı hale geldi ve insan vücuduna odaklanmaya başladı. Çağdaş çağda, heykel daha soyut ve deneysel hale geldi.

Günümüzde heykel, hala oldukca muhtelif temaları ve fikirleri keşfetmek için kullanılan popüler bir sanat biçimidir. Heykel, dünyanın her yerinde bulunabilir ve birçok medeniyetin kültürel mirasının mühim bir parçasıdır.

S1. Heykel ile rölyef arasındaki ayrım nelerdir?

Heykel 3d bir sanat eseridir, rölyef ise düz bir yüzeyden oyulmuş yahut kalıplanmış iki boyutlu bir sanat eseridir.

S2. Heykelin değişik türleri nedir?

Heykelin birçok değişik türü vardır, bunlardan bazıları şunlardır:

• Figüratif heykel
• Soyut heykel
• Montaj heykeli
• Toprak sanatı
• Performans sanatı

S3. Heykelde kullanılan malzemeler nedir?

Heykeller muhtelif malzemelerden yapılabilir, bunlar içinde şunlar yer alır:

• Taş
• Metal
• Odun
• Kil
• Bardak